اثرات بیهوشی با زایلازین - کتامین بر روی درجه حرارت، تنفس ضربان قلب، فشار خون سرخرگی و گازهای خونی در گوسفند

هدف : در این مطالعه اثرات ترکیب زایلازین- کتامین بر روی دستگاه قلبی – عروقی و دستگاه تنفسی، با اندازه‌گیری فشار خون سرخگی، گازهای خونی، دمای بدن، تعداد ضربان قلب و تنفس بررسی شده است. طرح : بررسی مطالعه تجربی با استفاده از خود شاهدها. حیوانات: پنج راس گوسفند سالم با میانگین وزن 4/21 کیلوگرم استفاده شده است. روش: در کلیه گوسفندان زایلازین (2/0 میلی‌گرم بر کیلوگرم، عضلانی) 15 دقیقه قبل از مصرف کتامین (10 میلی‌گرم بر کیلوگرم، وریدی) تزریق گردید. تمام مقادیر (ضربان قلب، تنفس و...) قبل از تزریق زایلازین اندازه‌گیری شد و به ترتیب در زمانهای 5، 15، 30، 45 و 60 دقیقه بعد از القای بیهوشی با کتامین، این اندازه‌گیریها تکرار شد. برای اندازه‌گیری فشار خون سرخرگی و جمع‌آوری نمونه خون، یک کاتتر سرخرگی که با هپارین 2:1000 شستشو می‌شد از طریق یک برش 5 سانتیمتری پوست با استفاده از بیحسی موضعی درون شریان کاروتید قرار داده شد. تجزیه و تحلیل آماری : برای تحلیل داده‌ها از روش آماری آنالیز واریانس با اندازه‌گیری مکرر و آزمون حداقل اختلاف معنی‌دار استفاده گردید. نتایج : بر اسا ایج به دست آمده، تعداد ضربان قلب تغییر معنی‌داری را نشان نداد. متوسط فشار خون سرخرگی در دقایق 30،45، 60 بعد از بیهوشی کاهش معنی‌داری داشت. فشار نسبی اکسیژن سرخرگی در دقیقه 60 کاهش معنی‌داری داشت. فشار نسبی دی اکسید کربن سرخرگی ابتدا در دقیقه 5 افزایش معنی‌داری داشت و سپس در دقایق 15، 30، 45 و 60 ضمن کاهش نسبی همچنان به طور معنی‌داری بالاتر از حد نرمال باقی ماند اما تعداد تنفس به طور معنی‌داری تغییر نیافت. دمای بدن در دقایق 5، 15،30، 45 و 60 بعد از بیهوشی کاهش معنی‌داری داشت. نتیجه‌گیری : بر طبق این مطالعه ترکیب زایلازین – کتامین تضعیف جزئی بر روی دستگاه قلبی – عروقی دارد. این ترکیب مسئول اختلال مختصر در تهویه، کاهش فشار نسبی اکسیژن، افزایش نسبی دی اکسید کربن سرخرگی و کاهش دمای بدن در طول دوره بیهوشی در گوسفند می‌باشد.